”Bu Duygularımı Yazmasam Kırıkkale’ye Haksızlık EtmiÅŸ Olacaktım”
» - 1 Nisan 2018 20:51

KIRIKKALE’YE SATRANÇ TURNUVASI İÇİN GELEN AFYONKARAHÄ°SAR’LI,KONYA MERAM FEN LÄ°SESÄ°NDE ÖĞRETMEN FAHRETTÄ°N ÃœNVER KIRIKKALE Ä°LE Ä°LGÄ°LÄ° SOSYAL MEDYA HESABINDA BÄ°R YAZI KALEME ALMIÅž SÄ°ZLERLE PAYLAÅžIYORUZ

”Gözünü sevdiÄŸim Anadolu ve Anadolu insanı. Ä°ki gündür okullararası satranç müsabakaları sebebiyle bir kaç öğrencimle birlikte Kırıkkaledeyiz. Ä°lk defa geldiÄŸim bu ÅŸehire gecenin iki buçuÄŸunda saÄŸanak yaÄŸmur altında ayak basmak nasip oldu. O saatte otogar civarında ayakta olan insanlara nereden taksi bulabileceÄŸimizi sorarak ÅŸehrin insanlarıyla diyaloÄŸa baÅŸladık. O yaÄŸmur altında durup bizimle birlikte ıslanma pahasına yer, yol tarif eden insanları görünce ilk ÅŸoku yaÅŸadık. Bizi kalacağımız öğretmenevine getiren taksicinin müşterisi deÄŸil, misafiriydik adeta. Nezaketli ve ölçülü konuÅŸmalarıyla, bizi ıslanmasınlar diye dar bir sokak olmasına raÄŸmen neredeyse kapıya kadar getirmesi, taksimetrede yazan fiyatı her iki taksi için yuvarlayıp eksik ücret alması takdire ÅŸayan bir davranış idi. Ertesi sabah müsabakaların yapılacağı alana ulaşım imkanlarını araÅŸtırırken konuÅŸtuÄŸum insanların cana yakın davranışları, samimi davranışları insandaki yabancı olma hissini alıp götürüyordu. Hele bizi YahÅŸihan’a götüren dolmuÅŸ şöförünün bizi yolda yürürken görünce çay ısmarlamak için davet etmesi, baÅŸka bir dolmuşçunun da YahÅŸihandan dönüşte bulamayacağımız endiÅŸesi ile yasak olmasına raÄŸmen güzergahını deÄŸiÅŸtirip bizi uygun bir yerde indirmesi Kırıkkale’deki insanların ne kadar samimi, cana yakın, yardım sever insanlar olduklarını göstermeye yetti. Bunlardan baÅŸka insanların oturup istirahat ettikleri parkları gezdim, hiçbir yerde ortalığa atılmış çekirdek kabukları görmedim. Parkta tesadüfen yanına oturduÄŸum bir genç aÅŸk meÅŸk ÅŸarkıları deÄŸil memleket sevdası içerikli ÅŸarkılar mırıldanıyordu. Küçük çay ocaklarında yalnız başına oturup uzaklara bakan, ya da telefonla uÄŸraÅŸan insanlar deÄŸil, üçerli, beÅŸerli oturup samimi bir ÅŸekilde sohbet eden insanlar gördüm. Küçük fakat yüreÄŸi büyük bir ÅŸehir, sıcak, samimi bir ÅŸehir. Öğrencilerimle aynı duyguları paylaÅŸtığımı da onlarla yaptığım istiÅŸareler sonucu gördüm. Ãœlkemizin başından geçen, ÅŸer gibi görünen bazı olaylar hayırlı neticeler verir ve eskiden millet olarak haiz olduÄŸumuz bu türlü hasletler diÄŸer ÅŸehirlerimizde de hatırlanır diye umut ediyorum. Bu duygularımı da yazmasam Kırıkkale’ye haksızlık etmiÅŸ olacaktım.!!

Kırıkkale24 Haber Merkezi

Kırıkkale24

”Bu Duygularımı Yazmasam Kırıkkale’ye Haksızlık EtmiÅŸ Olacaktım”

”Bu Duygularımı Yazmasam Kırıkkale’ye Haksızlık EtmiÅŸ Olacaktım”
Haber Tarihi: 1 Nisan 2018 20:51
Haber Adresi: https://www.kirikkale24.com/bu-duygularimi-yazmasam-kirikkaleye-haksizlik-etmis-olacaktim/

KIRIKKALE’YE SATRANÇ TURNUVASI İÇİN GELEN AFYONKARAHÄ°SAR’LI,KONYA MERAM FEN LÄ°SESÄ°NDE ÖĞRETMEN FAHRETTÄ°N ÃœNVER KIRIKKALE Ä°LE Ä°LGÄ°LÄ° SOSYAL MEDYA HESABINDA BÄ°R YAZI KALEME ALMIÅž SÄ°ZLERLE PAYLAÅžIYORUZ

”Gözünü sevdiÄŸim Anadolu ve Anadolu insanı. Ä°ki gündür okullararası satranç müsabakaları sebebiyle bir kaç öğrencimle birlikte Kırıkkaledeyiz. Ä°lk defa geldiÄŸim bu ÅŸehire gecenin iki buçuÄŸunda saÄŸanak yaÄŸmur altında ayak basmak nasip oldu. O saatte otogar civarında ayakta olan insanlara nereden taksi bulabileceÄŸimizi sorarak ÅŸehrin insanlarıyla diyaloÄŸa baÅŸladık. O yaÄŸmur altında durup bizimle birlikte ıslanma pahasına yer, yol tarif eden insanları görünce ilk ÅŸoku yaÅŸadık. Bizi kalacağımız öğretmenevine getiren taksicinin müşterisi deÄŸil, misafiriydik adeta. Nezaketli ve ölçülü konuÅŸmalarıyla, bizi ıslanmasınlar diye dar bir sokak olmasına raÄŸmen neredeyse kapıya kadar getirmesi, taksimetrede yazan fiyatı her iki taksi için yuvarlayıp eksik ücret alması takdire ÅŸayan bir davranış idi. Ertesi sabah müsabakaların yapılacağı alana ulaşım imkanlarını araÅŸtırırken konuÅŸtuÄŸum insanların cana yakın davranışları, samimi davranışları insandaki yabancı olma hissini alıp götürüyordu. Hele bizi YahÅŸihan’a götüren dolmuÅŸ şöförünün bizi yolda yürürken görünce çay ısmarlamak için davet etmesi, baÅŸka bir dolmuşçunun da YahÅŸihandan dönüşte bulamayacağımız endiÅŸesi ile yasak olmasına raÄŸmen güzergahını deÄŸiÅŸtirip bizi uygun bir yerde indirmesi Kırıkkale’deki insanların ne kadar samimi, cana yakın, yardım sever insanlar olduklarını göstermeye yetti. Bunlardan baÅŸka insanların oturup istirahat ettikleri parkları gezdim, hiçbir yerde ortalığa atılmış çekirdek kabukları görmedim. Parkta tesadüfen yanına oturduÄŸum bir genç aÅŸk meÅŸk ÅŸarkıları deÄŸil memleket sevdası içerikli ÅŸarkılar mırıldanıyordu. Küçük çay ocaklarında yalnız başına oturup uzaklara bakan, ya da telefonla uÄŸraÅŸan insanlar deÄŸil, üçerli, beÅŸerli oturup samimi bir ÅŸekilde sohbet eden insanlar gördüm. Küçük fakat yüreÄŸi büyük bir ÅŸehir, sıcak, samimi bir ÅŸehir. Öğrencilerimle aynı duyguları paylaÅŸtığımı da onlarla yaptığım istiÅŸareler sonucu gördüm. Ãœlkemizin başından geçen, ÅŸer gibi görünen bazı olaylar hayırlı neticeler verir ve eskiden millet olarak haiz olduÄŸumuz bu türlü hasletler diÄŸer ÅŸehirlerimizde de hatırlanır diye umut ediyorum. Bu duygularımı da yazmasam Kırıkkale’ye haksızlık etmiÅŸ olacaktım.!!

Kırıkkale24 Haber Merkezi

Daha Fazla Haber