”Bu Duygularımı Yazmasam Kırıkkale’ye Haksızlık Etmiş Olacaktım”
» - 1 Nisan 2018 20:51

KIRIKKALE’YE SATRANÇ TURNUVASI İÇİN GELEN AFYONKARAHİSAR’LI,KONYA MERAM FEN LİSESİNDE ÖĞRETMEN FAHRETTİN ÜNVER KIRIKKALE İLE İLGİLİ SOSYAL MEDYA HESABINDA BİR YAZI KALEME ALMIŞ SİZLERLE PAYLAŞIYORUZ

”Gözünü sevdiğim Anadolu ve Anadolu insanı. İki gündür okullararası satranç müsabakaları sebebiyle bir kaç öğrencimle birlikte Kırıkkaledeyiz. İlk defa geldiğim bu şehire gecenin iki buçuğunda sağanak yağmur altında ayak basmak nasip oldu. O saatte otogar civarında ayakta olan insanlara nereden taksi bulabileceğimizi sorarak şehrin insanlarıyla diyaloğa başladık. O yağmur altında durup bizimle birlikte ıslanma pahasına yer, yol tarif eden insanları görünce ilk şoku yaşadık. Bizi kalacağımız öğretmenevine getiren taksicinin müşterisi değil, misafiriydik adeta. Nezaketli ve ölçülü konuşmalarıyla, bizi ıslanmasınlar diye dar bir sokak olmasına rağmen neredeyse kapıya kadar getirmesi, taksimetrede yazan fiyatı her iki taksi için yuvarlayıp eksik ücret alması takdire şayan bir davranış idi. Ertesi sabah müsabakaların yapılacağı alana ulaşım imkanlarını araştırırken konuştuğum insanların cana yakın davranışları, samimi davranışları insandaki yabancı olma hissini alıp götürüyordu. Hele bizi Yahşihan’a götüren dolmuş şöförünün bizi yolda yürürken görünce çay ısmarlamak için davet etmesi, başka bir dolmuşçunun da Yahşihandan dönüşte bulamayacağımız endişesi ile yasak olmasına rağmen güzergahını değiştirip bizi uygun bir yerde indirmesi Kırıkkale’deki insanların ne kadar samimi, cana yakın, yardım sever insanlar olduklarını göstermeye yetti. Bunlardan başka insanların oturup istirahat ettikleri parkları gezdim, hiçbir yerde ortalığa atılmış çekirdek kabukları görmedim. Parkta tesadüfen yanına oturduğum bir genç aşk meşk şarkıları değil memleket sevdası içerikli şarkılar mırıldanıyordu. Küçük çay ocaklarında yalnız başına oturup uzaklara bakan, ya da telefonla uğraşan insanlar değil, üçerli, beşerli oturup samimi bir şekilde sohbet eden insanlar gördüm. Küçük fakat yüreği büyük bir şehir, sıcak, samimi bir şehir. Öğrencilerimle aynı duyguları paylaştığımı da onlarla yaptığım istişareler sonucu gördüm. Ülkemizin başından geçen, şer gibi görünen bazı olaylar hayırlı neticeler verir ve eskiden millet olarak haiz olduğumuz bu türlü hasletler diğer şehirlerimizde de hatırlanır diye umut ediyorum. Bu duygularımı da yazmasam Kırıkkale’ye haksızlık etmiş olacaktım.!!

Kırıkkale24 Haber Merkezi

Kırıkkale24

”Bu Duygularımı Yazmasam Kırıkkale’ye Haksızlık Etmiş Olacaktım”

”Bu Duygularımı Yazmasam Kırıkkale’ye Haksızlık Etmiş Olacaktım”
Haber Tarihi: 1 Nisan 2018 20:51
Haber Adresi: https://www.kirikkale24.com/bu-duygularimi-yazmasam-kirikkaleye-haksizlik-etmis-olacaktim/

KIRIKKALE’YE SATRANÇ TURNUVASI İÇİN GELEN AFYONKARAHİSAR’LI,KONYA MERAM FEN LİSESİNDE ÖĞRETMEN FAHRETTİN ÜNVER KIRIKKALE İLE İLGİLİ SOSYAL MEDYA HESABINDA BİR YAZI KALEME ALMIŞ SİZLERLE PAYLAŞIYORUZ

”Gözünü sevdiğim Anadolu ve Anadolu insanı. İki gündür okullararası satranç müsabakaları sebebiyle bir kaç öğrencimle birlikte Kırıkkaledeyiz. İlk defa geldiğim bu şehire gecenin iki buçuğunda sağanak yağmur altında ayak basmak nasip oldu. O saatte otogar civarında ayakta olan insanlara nereden taksi bulabileceğimizi sorarak şehrin insanlarıyla diyaloğa başladık. O yağmur altında durup bizimle birlikte ıslanma pahasına yer, yol tarif eden insanları görünce ilk şoku yaşadık. Bizi kalacağımız öğretmenevine getiren taksicinin müşterisi değil, misafiriydik adeta. Nezaketli ve ölçülü konuşmalarıyla, bizi ıslanmasınlar diye dar bir sokak olmasına rağmen neredeyse kapıya kadar getirmesi, taksimetrede yazan fiyatı her iki taksi için yuvarlayıp eksik ücret alması takdire şayan bir davranış idi. Ertesi sabah müsabakaların yapılacağı alana ulaşım imkanlarını araştırırken konuştuğum insanların cana yakın davranışları, samimi davranışları insandaki yabancı olma hissini alıp götürüyordu. Hele bizi Yahşihan’a götüren dolmuş şöförünün bizi yolda yürürken görünce çay ısmarlamak için davet etmesi, başka bir dolmuşçunun da Yahşihandan dönüşte bulamayacağımız endişesi ile yasak olmasına rağmen güzergahını değiştirip bizi uygun bir yerde indirmesi Kırıkkale’deki insanların ne kadar samimi, cana yakın, yardım sever insanlar olduklarını göstermeye yetti. Bunlardan başka insanların oturup istirahat ettikleri parkları gezdim, hiçbir yerde ortalığa atılmış çekirdek kabukları görmedim. Parkta tesadüfen yanına oturduğum bir genç aşk meşk şarkıları değil memleket sevdası içerikli şarkılar mırıldanıyordu. Küçük çay ocaklarında yalnız başına oturup uzaklara bakan, ya da telefonla uğraşan insanlar değil, üçerli, beşerli oturup samimi bir şekilde sohbet eden insanlar gördüm. Küçük fakat yüreği büyük bir şehir, sıcak, samimi bir şehir. Öğrencilerimle aynı duyguları paylaştığımı da onlarla yaptığım istişareler sonucu gördüm. Ülkemizin başından geçen, şer gibi görünen bazı olaylar hayırlı neticeler verir ve eskiden millet olarak haiz olduğumuz bu türlü hasletler diğer şehirlerimizde de hatırlanır diye umut ediyorum. Bu duygularımı da yazmasam Kırıkkale’ye haksızlık etmiş olacaktım.!!

Kırıkkale24 Haber Merkezi

Daha Fazla Haber